İstanbul bile sensizdi

Yardım gecelerini beyoğlunun
Balık pazarı, zifiri neyzade
Çiçek pasaji, demgah, saki demeden
Vurdum kendimi rakıya susamişça
Sarhoş damarlarımda seni taşıdım

Düştüm taksimin göbeğine
İgrendim kimliksiz karartılardan
Kavgada bile korkuya yer yoktu
Eristim aczin doruğuna
İstiklalin orta yerinde sitemdim

Bırakıverdim kendimi karanlıklara
İnsan içinde insan aradım
Tapınak arayışında
Şairler, tasavvuf adamlari
Galata kulesine döndüm, sana tapındım

Penceremden gökyüzü masmavi
Martilar cift uçuyorlardı
Savurdum kendimi bogaza
Süzüldüm bir ucundan bir ucuna koca kentin
Hey İstanbul hey
İstanbul bile sensizdi