İSTANBUL SENİ SEVEMEDİMKİ
Kabardı yüreğim yarası derin
Benim memleketim bu aylar serin
Kokusu geliyor toprağın yerin
İstanbul seni bir sevemedim ki
Yozgat ili Yerköy göçerli köyüm
Burnumda tütüyor hasreti deyim
Orda bir hiç idim burdaysa beyim
İstanbul seni bir sevemedim ki
Kışın tezek tüter mayısı yazın
Sararır başaklar olunca güzün
Rahatım şükür ya içimde sızın
İstanbul seni bir sevemedim ki
Babam anam şimdi dünyaya gelse
On iki baş nüfus hep birlik olsa
Ebedi başımda denetçi kalsa
İstanbul seni bir sevemedim ki
Tenhada oturup dinlesem başım
Özlemin çektiğim bulama aşım
Gurbet ele çıktım eliyken yaşım
İstanbul seni bir sevemedim ki
köyde bağlar yeşerince şen olur
Çoluk çocuk çayda günü gün olur
Ancak bu günleri yaşayan bilir
İstanbul seni bir sevemedim ki
Büyükler konuşur küçükler sükut
Sorulunca cevap verir o vakit
Yaşlıların sözü zümrüttü yakut
İstanbul seni bir sevemedim ki
İrfanım daha çok kaleme sığmaz
Gitti günlerimiz bir daha doğmaz
Dilerim bu sitem kimseyi boğmaz
İstanbul seni bir sevemedim ki
İrfan KORKMAZ
22/01/2011
Kayıt Tarihi : 22.1.2011 23:33:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)