İstanbul başka...
İstanbul başka ...
İnsan ancak böyle bir şehirde
Başlamalı aşka
Gece oldu mu boğazdan
Bir şehir mırıldanmaya başlar
Bu şehirde doğmuştur
İlahi ve beşeri aşklar
Ve yine belki bir fasıl sofrasından
Bir aşk doğmaya başlar
İstanbul, paylaşıldıkça güzelsin!
İstanbul sustur vakti, hilkatı
Zaman donuk, donuk gidip geliyor
Nedir tutuşturan Karaca Ahmet de
Maneviyatı
Bir rüzgar, ölü bir aşkı itip geliyor
Yalnız dev galata, İstanbul u kolluyor
Ayasofya, bir koca maziden bahsediyor
Cennetin hangi katıdır şu tepen
İki yakası bir araya gelmeyen şehir
Ve bulmuş dur sokaklarında
Yolunu kaybeden
Başka bir dünya
Başka bir aşk
Başka bir seyir
Yalnızlığın keyfini yaşamayı
Sende öğrendim ...
Ölümlü olduğum için
Tanrıya söylendim ...
Yürüsem sokaklarında
Tutmayana kadar dizlerim!
İstanbul başka...
İstanbul başka...
İnsan ancak böyle bir şehirde
Başlamalı aşka ...
Yine bir köşende gömüleceğimdir
Beni teselli eden...
Kayıt Tarihi : 29.1.2011 14:45:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!