İstanbul Bana Borçlu Şiiri - Dağlar Özügüç

Hani taşı toprağı altındı
Ben bir şey görmedim
Bu şehre çok şeyimi verdim
Garibini, yolsuzunu giydirdim
Vergisini babalar gibi verdim
Sazan gibi tokatçısına kesildim
Ama artık yeter ben bittim

Şimdi sıra sende
Yövmiyem senden
Ekmeğimi alacak param olsun
Her şeyimi aldın
Namerde muhtaç etme de
Anlım açık başım dik dursun

Elli sene düzgün yaşadım
Düzenin dışına bir an bile çıkmadım
Kırmızı ışıkta bile geçmedim
Öde artık borcunu bu benim hakkım
Çünkü ben sana hep dürüst davrandım

Ya kendin verirsin ya da seni zorlarım
Yoksa gerekeni yaparım
Kahpeliklerini aleme anlatırım
Sahtekarları boğazda ağırlatırsın
Dürüstlere zırnık koklatmazsın

Kabul et artık herkes biliyor yaptıklarını
Bin yıldır sürdürdüğün entrikalarını
Kahpe Bizans olmaktan vazgeç
Kaldır kafanı İstanbul olmayı seç
Koru artık şu dürüst Anadolu insanını

İstanbul sen İstanbul değilsin artık
Varoşlarında yaşamak verem ederken bizi
Seni rant peşinde koşanlara sattık......................... Talat Semiz