o yâr yarayla peymane, vâsıf-ı enderûnî
gönül mey'le rindane, sâki bilmez derûnî
can yanar-sönmez od'u, keremce kendini
söyle, nasıl seveyim ey İstanbul bakışlım.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta