İstanbul kadar derin olamazdı aşkım...
Gözlerinin sonsuzluğuna kapıldım, inan!
Kaç kışa kalktıysa kalbim, sana yandı hep karanfillerim.
Sorsan, ben de çok şaşkınım.
Üşüdü ellerim...
Öksüz kaldı gözbebeklerim!
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
