İstanbul Baharında Şiiri - Nebi Ünler

İSTANBUL BAHARINDA

Millet gördü ışığı, İstanbul baharında,
Ne Mutlu Türküm diyen, gençlik umut saçıyor…
Şafağın heyecanı, İstanbul sabahında
İmamoğlu’nu gören, herkes umut taşıyor.

Son çırpınış diyorum, Ekrem taklitçisine,
Din elden gidecekmiş… Kuyruklu bir yalandır…
Uyandı kanmaz halkım, sandık taktikçisine
Bitecek, israf, talan… Hüsran, size kalandır.

Harita’ya iyi bak; Mekke, Medine nerde?
Pasaportsuz almıyor Vahabi uşakları…
Hani Mavi Marmara, nasıldı zalim perde?
Kudüs’ü arşınlıyor, İsrail uçakları!

Ulan geri zekâlı, Osmanlı tarih olmuş,
Birer birer gidiyor, Ege de ki adalar…
Dedirte bildik mi hiç, Kandil’in ömrü dolmuş
Atom’suz boşalır mı şer odaklı odalar?

Halifelik lokması, sunulmuş iki zata
Biri Amerika’dan, diğeri Vatikan’dan…
Kurbandı inanmışlar… Oysa uyarmış ata;
Laik devlet uzak kal, her dinci militandan!

Tutmadı PeKaKa’sı, Türkiye bölünmedi,
Iraklı, Suriyeli işgalinde tüm vatan…
Çanakkale, Sakarya, beyhude ölünmedi,
Beka için ol yoldaş, gülümüze gül katan.

Yılgın Yağmur ümit var, sönmeden en son ocak
Türkiye bölünemez, kurtuluş pek yakındır…
Temizlenip mankurtlar, Devlet halkın olacak
Demokrasi talebi, istikbale akındır.

Aşiyansız, 01.06.19 – 23.59 Y.Y.