İstanbul Aşktır Şiiri - Tarık Erkutlu

İstanbul da aşk var bilir misin?
Ne kadar kaçarsan kaç,
Bir o kadar özlediğin...

Eski bir efsaneye göre anlatırlar;
Zeus Hera'yı aldatınca doğmuş Boğaziçi.
Önünde şahlanan bir atmış Karadeniz,
Ardında paylaşılmayan Ege nazlı deniz.

İstanbul’un yüreğidir Marmara mavisi,
Sesinde vapurların sirenleri,
Martı çığlıkları ile coşar yüreğim,
Annemi özlediğim gibi, tam yol ileri!

Rotasında aşk var tüm balıkları'nın,
Parıldayan pullarında senin ışıltın,
Elmaslardan pahalı yakutlardan güzel,
Tutulacağını bile bile gelir Palamutların,

Simit satar bir rıhtımda küçük kız,
Yesen İstanbul lezzetinde gevrek.
En kayıp zamanıdır insanın tüm yaşantısında,
Seni görmeden toprağa girmek.

İstanbul’un ince belini sarsam Rumelihisarından,
Bağırsam aşkımı Küçüksu duyar.
Sana gıpta ile bakan ey bu garip yolcular,
Bu mukaddes şehir bize Fatih’ den yadigar.

Sarayburnu’nda martılar bak sana seslenir gibi,
Sultanahmet Ayasofya tarihe diklenir şimdi.
Açmış kollarını sana koşar Selimiye,
Bir gelinin koynunda elmastır Kızkulesi.

Süleymaniye ve Galata eteklerinden,
Karışırken havaya balık ve baharat kokusu,
Bir yanda Karaköy, Perşembe pazarı,
Diğer yanda çağırır seni Mısır Çarşısı.

Kavuşamayan aşıkların damıttığı gözyaşlarıdır,
Güvercinler pervane dönerken Yeniçarşıda.
Eyüp’ün sırtlarında bir eski tablodur Pierloti,
Dinle bak, dinlerin kardeşliği var Balat’da.

Taksimden, Emirgan’a hep sevdalar yücelir,
Adalarda her akşam yar’e fasıl geçilir,
Fayton sesleri ki uzaklaşır düşlerimden,
Bir acı nargiledir Tophanede içilir.

Kadıköy de Moda da nice aşklar gizlenir,
Haberin ola geceleri Üsküdar’la Ümraniye evlenir,
Çamlıca’nın sırtından bakarken bu hayata,
İstanbul cennet olur ayaklarına serilir.

Yok böyle bir aşk olmadı hiçbir ülkede,
Ölmedi hiç bir ecdat bir şehri savunayım diye.
Uluabatlı Hasan’ın düştüğü yerde,
Kıyamete kadar sürecek bu aşk.

İstanbul’dur gerçek aşk bilir misin?
Ne kadar kaçarsan kaç
Bir o kadar özlediğin..