İstanbul aşkı Şiiri - Boran Arslan

Bahsedemedim sana olan sevigimi.
Bedenime yeterince ağır geldi taşıyamadım.
Yazmış olduğum şiirleri teker teker okudun. kime dedin.

Diyemedim sana; bunlar senin, sana yazdım bunları

Bir köşeye oturdum omuzlarımda yeterince yük varken, bir sana yenildim ey aşk bir sana, boyun eymek bu kadar mı kolay sana, sadece onu sevmek sadece

Diyemedim sana; Bir seni sevdim bir seni, Aşka hapis olmuş kalbim sadece sana yandı

Tutup götürsen uzaklara, mutlu diyarlara.
sadece ikimiz birimiz olurmuyduk senin ile bilmem, ama kısa zamanda sevdim seni.
yemyeşil gözlerine bembeyaz tenine.

Diyemedim ki; En güzel çicek bahcelerinden, en güzel meyve bahçelerinden daha çok sevdim seni

Akşam oldu bak hava karardı, hava son bir kez geldi kalbime, soğuk bir hava. ezik,burhan olmuş gönlüme, ağır geldi, sadece sen sadece.
ufak bir mutluluk göstergesi, güldüğünde oluşan o buse

Şansım yaver gitseydi de sana olan hislerimi anlatabilseydim keşke, okyanustaki balıklar kadar fazla, evren kadar sonsuz olan sevgim sadece sana sadece

Diyemedim sana; İstanbul semalarında uçan özgür bir martı kadar, sokak da ufak çocukların top oynaması kadar sevdim ben sadece seni