İstanbul Aşkı Şiiri - Veysi Tural

Hezarfen’in
aydınlığında
kökü bulutlarda bin bir ağaç dolaşmak
bal toplamak
katre katre
Yedi tepenin
yedi kat altı üstü
sevgi yüklü karıncalar
ne güzeldir ekmeği banmak
alın terine
boncuk boncuk ter dökmek

bulutun üstünde
mıh çakarak yıldızlara
döne döne gezinmek
Üsküdar'a inmek

açlıkla savaşan
Anadolulu Karadenizli Rumelili
iri kıyım göçmenler
omuzlanır hanelerini

kalabalıkta yitmeden umutlar
yitmeden çocukluklar
kalem tutar
iş tutar
İstanbullu

ne güzeldir yaşamak
allı pullu
sevdalı
maviliklerinde istanbul’un

ne güzeldir geçmek Boğazı
okşamak mavilikleri
öpmek güneşi yanaklarından
lale olmak
bülbül olmak
şakımak

ne güzeldir İstanbul olmak