İstanbul Aşk Bilmecesi

Bu engin denizde
Mavi geceyi dinle sabahlara kadar
Gergef gergef işlediğin heceyi
İnle sabahlara kadar
Ne bir ışık hüzmesi gör önünde
Ne bir su şırıltısı
Ağustos böceği
Aşk bilmecesi
Her yerinde
Sırılsıklam sarıl bana
O ağacın dibinde
Yağmur vursun
Serin sularına
Islan ay dedenin sıcaklığında
Islan boğazına kadar

VE SONRA,
ertesi sabah vapurunda sen,ben bir de martılarıyla İstanbul
Kasım güzelliğinde boğaz
Ellerinde her renk çiçeklerle
Eski kaldırım çocukları
Çingeneler ve evlenecek çocuklar
kasım güzelliğinde yedi tepe
Öyleyse ay ve deniz son kez sevişecek
Son çayımızı yudumlayacağız rıhtımdaki iskelede
O kedi artık marta kadar konuşmaz
Köşedeki gazeteci
Rutine başlar
Bir bakarsın komşunun oğlu
50 santim uzamış
önemli kararlar alırız
balık ve turşu kokan evlerimizin sıcak sobalı köşelerinde

son kez bak bir güneşe kaptan
yelkovan ve akrep girsin deliğine.