İstanbul Anılarım Şiiri - Hamit Atay

İstanbul Anılarım

İstanbul, bir zamanlar seninle kalbimde,
Bir başka dünyada, bir başka rüya gibi.
İstanbul, sokaklarında kaybolduğumuz günler,
Her köşede seninle bir hatıra, bir iz vardı.

İstanbul, rüzgarın saçlarını savurduğu o sabah,
Bir çay bahçesinde, denizi izlerken,
Gözlerinde kaybolduğum an,
Ve seninle her şeyin anlam kazandığı o anı.

İstanbul, geçirdiğimiz o geceler,
Boğaz'da bir yelkenli gibi, özgür ve hüzünlü.
Bir şarkı söylendi, biz hep oradaydık,
Ve zaman sadece bizim için duruyordu.

İstanbul, kalbimde hala bir köprü,
Geçtiğimiz o eski sokaklar,
Bir masal gibi hatırlanıyor,
Bir zamanlar birlikte yıkadığımız hayallerin içinde.

İstanbul, seninle anlattığımız o eski hikayeler,
Bazen kahkahalarla, bazen sessizlikle,
Ama her anı, bir ömre bedel,
Ve her köşede, seninle paylaşılan bir parça huzur.

İstanbul, şimdi her şey değişti,
Ama anılarımda, sen hep oradasın.
Bir şehri sevmenin ne demek olduğunu,
İstanbul’da seninle öğrendim.

İstanbul, seninle hayat başka bir yerdeydi,
Ve ben, o eski İstanbul'u hala arıyorum,
Her adımda, her hatırada,
İstanbul ve sen, hep birleştiniz kalbimde.
Hamit Atay