sevdalarımın hasretlerimin odağı
meydanlarında çocuk yüreğimi yitirdiğim
avuçlarımda umudum
omuzlarımda onurum
çamurlu yollarında koştuğum
sahillerinde coştuğum
köşesinde ilk öpüştüğüm İçmeler çeşmesi
Kara gözlüm bu ayrılık yetişir,
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Devamını Oku
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
'İstanbul Leşi' demiştim bende. Kokusundan uzak tutmak için içimi. Ağrıları yıllanmış şarap gibi koklanan, uzlaşmasız ve nihayetsiz, artık ölü bir kent... Ya da ben öldüm İstanbul'suzluğun içinde. Şimdi İsviçre'de mi hala İstanbul?
Yüreğinize...
hiç durmaz İstanbul ağrısı.... Mehmet Halil.
Aaahhh eski günlerim ah:) Taşıdın beni mumla arar olduğum İstanbul yıllarıma. Nefisti. Ve çok duygulandım adına da, bilesin! Dostça ve sevgiyle...
'bu bir tarih kanaması
sol göğsümde İstanbul ağrısı... '
Şiir baştanbaşa bir istanbul kokuyor.Yüreğine sağlık Sevgili Meral.
Saygılarımla,
ali arslan
çirkinlikleriyle,güzelliğiyle yokluğuyla,varlığıyla insanlarıyla İstanbul bizim..Nevizade'de bir çay içmeye gidebiliriz..ikibin km uçmaya değer sevgili Meral..:)) güzel bir çalışma..tebrikler..sevgilerimle
......özlemle mantığın birlikteliğinden doğan bir şiir olmuş....kuru kuruya bir özlem değil.....gerçekleri unutmadan,hamasi olmayan bir vatan özlemi...özelliklle final harika olmuş....İstanbul adıyla ülkemizi betimlemişsiniz sevgili Vurgun...usunuza sağlık....Yüksel özbek
Bu şiir ile ilgili 6 tane yorum bulunmakta