İstanbul Ağrısı Şiiri - Meral Vurgun

sevdalarımın hasretlerimin odağı
meydanlarında çocuk yüreğimi yitirdiğim
avuçlarımda umudum
omuzlarımda onurum
çamurlu yollarında koştuğum
sahillerinde coştuğum
köşesinde ilk öpüştüğüm İçmeler çeşmesi
gölgesinde bulutları avuçladığım
Yakacık'taki servi ağacı
ve sevda yürekli yarim
ey bana uzak, bana yasak İstanbul...

yağmuru, güneşi
fabrikaları, grevleri
trenleri
trenlerde iş dönüşleri
akşam yorgunu yüzler
yorgun yüzlerde acı izler
köşe pastanelerde gizlice buluşan sevgililer
masum sevdalar, kirli aşklar
alınıp satılan bedenler
et yiyiciler, kan emiciler

sokaklar
sokaklarda çöp yığınları
iç içe gecekondular
gece kondularda
elleri yüzleri kirli
gözleri ışıl ışıl
aç çocuklar çocuklar
boyacı çocuklar
simitçi çocuklar
tinerci çocuklar
bizim çocuklarımız

kalabalık caddeler
caddelerde kara kaşlı
yeşil gözlü, çicekci çingene kızları
bakışı yarasıdr yüreğimin
her biri can parçası
birer birer tüter gözlerimde
ah bana uzak, bana yasak İstanbul

Haydarpaşa Karaköy vapur seferleri
güverte de bir demli çay içmek
akşam serinliğinde
elin yar elinde
Kartal Pendik sahillerinde yürümek
gece yarılarına dek
yorulup bitkin düşmek
en dayanılmaz acılarında bile
küçücük mutluluklar
umut bulmak
ey bana uzak, bana yasak İstanbul
sen de seninle var olmak

İstanbul
ah İstanbul
İstanbul'da zindanlar
zindanlarda direnenler
koyun koyuna yatanlar
yakılanlar diri diri
yürekleri kanayan analar
meydanlar
meydanları inleten isçiler, memurlar
caddeler
caddelerde kurşunlananlar
sorgusuz yargısız infazlar
faili meçhuller, kayıplar

şairler, yazarlar, okurlar
okullar,sıralar, kürsüler
alın teri soyguncuları
onur satıcıları
vurgun vuranlar
vurulanlar
vurulup düşenler

rüya değil sensizliğim İstanbul
sana olan hasretim rüya değil
sana doymamış şairler
doymadım
doyamadım ben de

'Şişli meydan‘ında üç kız
biri Çiğdem biri Nergiz'
senin kızlarındı onlar
senin kızınım ben de
senin oğlundu
Beyazıt Meydanı‘nda düşen
senin oğulların
senin kızlarındı
bütün meydanlarında vurulanlar
vurulup vurulup ölenler

sen kavga şehri
direniş şehri
sevda şehri
ihenetler gördün
uatandın...
utandırmadın tarihler boyu
ihanet etmedin asla
sana edildi ihanetler
yedi tepe kan ağladı
yedi yerden yetmiş kez vurdular

yllar yılı sürgünlerde ben
bin yerden kanadım sana
bin parçaya bölündüm
sızlayan yürek yarası
bu bir tarih kanaması
sol göğsümde İstanbul ağrısı...

1998 İsviçre