Dalgınlık Allahın emri
Her adımda yaşamakla kokuyor yalnızlık
Minare dibinde sakallı suratlar
İstanbul ağlıyor
Neye…?
Şimdi anlatsam ama nasıl
Desem burası kötülüğün buluşma noktasıdır
Her adım başı adları konulmamış anarşik sokaklar
Ve çocuklar, gençler
Esrarı sarıp tiner koklar…
Nedir neyindir nasıldır bilmem
Bildiğim taze kan kokusu ve ölüm korkusudur
İstanbul sarhoş
Yemin ederim…
Kıymayın yazıktır yazık
Bu dine millete tarihe
Sömürmeyin be ne olur
İstanbul da Yeniköy de akıntılarla yarıştım ben
Nefret ettim cahillikten
Susmuş amcam bilmem neye
İstanbul gülüyor olmalı
Yok olası minnet merhamet ve bir o kadar ırkçı
Türkü Kürdü Ermenisi
Sokakta şimdi hepsinin serserisi…
Sokak kımıldamıyor biliyorum
Yine de her yürek umut bağlıyor
İstanbul suratına siyahlar çekmiş
başındakini almışlar
Akşam yavaştan geldi bulutlar dağılıyor
Bir şeylerin hüznü çöküyor her şeye
İstanbul ağlıyor bir şeye
neye………..
Kayıt Tarihi : 21.7.2006 15:40:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!