İstanbul ağlıyor... Şiiri - Aydanur Başcı

Onu bana sorsalar, şöyle anlatırdım;
Kalabalık şehrin, yalnız insanıydı,
Sonbaharda yaprak misali, dertlerini dökerdi.
Bu nedenle olsa gerek;
En çok sevdiği mevsimdi, sarı sonbahar.

Onu bana sorsalar, şöyle anlatırdım;
Hayatın ona çizdiği yoldan yürüyordu.
Her seferinde karşısına, engeller çıkıyordu.
Buna rağmen yılmadı, yürümeye devam etti.
Bu sebepten olsa gerek;
Ona hayat yorgunu derlerdi.

Onu bana sorsalar, kısaca şöyle anlatırdım;
Hiç yaşamadı, hep yaşattı.
Hiç gülmedi, hep güldürdü.
Çok sevdi, hep aldatıldı.
Şimdi herkes onu, arar oldu.
Oysaki o şimdi, çok uzaklarda,
Bir daha asla, dönemeyecek kadar…
Bu yüzden olsa gerek;
Herkes gibi ardından, İstanbul da ağlıyor.

12.04.2006
Çarşamba
13:05