İstanbul damla damla birikiyor kederimin üstüne
Hıçkırıklar düğümleniyor gözlerime
Ben susuyorum
İstanbul ağlıyor kaderime
Bir martı resmediyorum buğulu pencereme
Mevsim hazan ya da kış kime ne
Ölüm şarkısını fısıldıyor
Kırgın bir melodi ile
Ben dudaklarımı ısırıyorum
İstanbul ağlıyor kederime
Cızırtılı kırkbeşlik bir plak gibi ruhum
Her şeyin bittiğini zannettiğim yerde
Durmadan başa sarıyor
Yüreğim acıyor
Üflüyorum üflüyorum geçmiyor
Ben sabrediyorum kaderime
İstanbul ağlıyor kederime
Kayıt Tarihi : 20.10.2015 21:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!