İstanbul Ağlıyor Şiiri - Ülkü Güven

İstanbul ağlıyor
Her bir damladan kan sızıyor
Sokaklar sırılsıklam
Akşamlar sarmaş dolaş
Bir sır var sularında
Maviler berduş
Maviler ayyaş
Gelsen diyorum, ardım sıra
Gelsen, yavaş yavaş...
Küfürbaz kaldırımlarda sırıtan parkeler
Paslı dişlerini geçiriyor topuklarıma
Aldırmıyorum
Öfkeme devşirdiğim düşler düşüyor kirpiklerime
Boncuk boncuk döküyorum eteklerime
Ve İstanbul ağlıyor
Her bir damladan kan sızıyor

Güftesi Hayyam'dan
Bestesi Müslüm'den şarkılar söylüyor bozacı
Meyhane kapısında çiçekçiler,
Hem sağır hem kör...
Küfeyi gülün sırtına yüklemişler.
Göz ucuyla tehdit ediyor beni bulutlar
Boyun büküp geçiyorum.
Minareler konfeti yapıyor, Pompei küllerinden
Taş kesiliyor insanlık
Eskiciye düşmüş bir rahle ilişiyor gözlerime
Utanıyorum...
Kelamsız şehirlerden, selamsız geçtim.
Saçlarımda otuz yaşımın yorgunluğu..
Savruluyorum...
Ve İstanbul ağlıyor
Her bir damladan kan sızıyor...