istanbul ağlıyor sen gidiyorsun
kanadı ıslanıyor aşk güvercinlerinin
bir bir düşüyorlar yollara
koşmak neye yarar ki varamadıktan sonra sana
istanbul ağlıyor sen gidiyorsun
bir özlem denizine dökülüyor yağmurlar
gittikçe çoğalıp, büyürken dalgalar
bir gemi çok uzaklarda küçülüyor
istanbul ağlıyor sen gidiyorsun
yeni bir zafer bekliyor mabetler
aşkın etrafına surlar çekiliyor yeniden
ah yeniden mahkum oluyor özgürlüklerin başşehri
İstanbul ağlıyor sen gidiyorsun…
İsa YılmazKayıt Tarihi : 21.9.2010 14:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsa Yılmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/09/21/istanbul-agliyor-25.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!