İstanbul Ağladı Şiiri - Filiz Bilen

Ben ağladım,
İstanbul ağladı benim yerime dűn gece.
Ben gecemi,gűndűzűmű yaşıyamadığım için,
İstanbul da boşa gecen zaman için ağladı.

Ben parmaklıklar ardında sevilmeye mahkum,
İstanbul da ağlamaya
Ben doyamadığım aşkıma,
İstanbul da kaybettiği aşkına ağladı.
Ben var olan gűnűn,
İstanbul da yitip giden gűnlerin ızdırabın da,

Ben ağladım
İstanbul ağladı benim yerime dűn gece.
Ben gizemli gecelerin sarhoşluğunda
İstanbul da inadına ayıktı dűn gece....
Gecelerin bűyűsűnde yűz tutmuşken umutlarım
İstanbul varoluşun heyecanında.

Ben ağladım,
İstanbul ağladı benim yerime dűn gece.
Git!!!!!
Ama sen kal benimle,
Bir sen kalsın benimle.
Elin elimde, gőzűn gőzűmde.
Bir istanbul gecesinin bűyűsűnde
Buluşunca bedenim,
İşte O zaman
İstanbul ağladı ben ağladım.