İstanbul Adımları Şiiri - Gökay Göktepe

Bir vapur geliyor arkasında Boğaziçi,
Yerim rahat
Arkamda koskoca Topkapı Sarayı.
Dokuzuma kadar Yeşilköy sandığım
Üsküdar,onun sağında
Kedilerin hürriyeti
Fatih,Samatya birde Üsküdar’da.

Bilmiyorum kaç defa geçtim üzerinden,
Üzerinde yürümek daha güzeldi
Çekilmiş resimlerinden
Galata dedin mi?
Hep balıkçılar ve oltalar gelir akla.
Aslında
Balıklardır balıkçıları toplayan;
Ve köprüdür
Toplanmak için yer aranmayan.

Alman çeşmesinin şerbet kıvamını,
Sultanahmet’in altı minaresini
Alarak ardıma,
Arnavut kaldırımlarıyla yürüyorum
Bayazıt’a.

Bayazıt’ta güvercinler karşılıyor,
Korkakça.
Malummu oluyor bilmem,
Çünkü hiç yem vermedim
Kuşlara.

Balat’ın sefaleti,
Taksim’in cehaleti
Ve asma köprünün
Asaletiyle,
Çıkıyorum Aşiyan yollarından.

Ortaköy’ün kadınsılığından
Doğan Bebek.
Artık caka satamıyor,
Paşabahçe işçilerine.
Kanlıca yoğurdunu alarak elime,
Gidiyorum
Hazerfen’in uçtuğu camiye.

Vapurlar boğaza,
Oltalar Galata’ya,
Faytonlar Adalar’a,
Aşkta İstanbul’a yakışıyor.

Ve ne vakit geçmişe dönsem,
Eminönü iskelesinde
Kadıköy vapuru beklerken
Hatırlarım kendimi.
Üsküdar’a gitmekten hep korkarım,
Kaptan,
Yıkacak diye Kız Kulesi’ni…