Ben İstanbulu sevmemiştim zamanında
Ama şimdi
Fikirlerim değişti.
Seksenli senelerdi, aylardan kışa doğru
Sokak çocuklarına biri ekleniyordu...
Onbeş yaşında bir çocuk parkta oturuyordu
Evden kaçak olduğu, gözünden okunuyordu
Biri yaklaştı yanına, niyeti kendinden kara
Dedi ki gezilirmi çantayla, böyle ortalıkta
Götür bunu teslim et, Beyoğlu ara sokakta
Köksal otelini bul, ver resepsiyonuna
İstediğin zaman gel, beni bul orada
Artık seninde bir abin var, İstanbulda
Uyanığa zor gelmedi kandırması, haliyle
Çocuk teslim etti çantasını, eliyle
Ne çantaya ne abiye bir daha denk gelmedi
O çantaya üzülmedi, aklı hep abi deydi...
Kayıt Tarihi : 3.9.2008 20:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!