İstanbul’a yağmur yağarken
Tek yolculu bir gemi ayrılıyor
Rıhtımımdan.
İçim, çöller kadar kupkuru.
İstanbul’a yağmur yağarken
Sevgili, sen gelmeden önce,
Bakir bir sahilim vardı.
Şimdi, her yerde ayak izlerin…
İçim, çöller kadar kupkuru.
İstanbul’a yağmur yağarken
Silebilir mi acaba dalgalar, duygusuz dalgalar,
Kumsaldaki resmini?
Bir fırtına çıkıyor. Ne resmin kalıyor, ne ismin…
İçim, çöller kadar kupkuru.
İstanbul’a yağmur yağarken
Kayıt Tarihi : 17.12.2016 22:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!