İstanbul'a Sitem Şiiri - Beyza Yüzaklı

Ah İstanbul ah,
Sitemim sana.
Sinende sakladığın aşkların hikâyesini, anlat bana.
Yaşanan vefasızlıklar, umursamazlıklar.
El ele,göz göze verilip,sahillerinde,sokak köşelerinde,
Ne kadar gönülden,
Ne kadar’da gerçekten,
Ve ne kadar sımsıkı,
Yaşanırmış sevgiler.
Sevdalar gönülde dile gelir.
Bir tek gözlerde konuşulur.
Eller sımsıkı tutulur; sonra,
Bir ömür gönül’e tutsak bırakılırmış.
Ah İstanbul ah.
Her köşende sevdanın, sevginin kokusu duyulurken,
Şimdilerde ise;
Vefasızlık kol geziyor.
Söylesene İstanbul bana.
Sinende sakladığın aşkların,
Bir ömür verilen yeminlerin hatırına.
Hangi sokağında,hangi sahilinde yaşandı,
Gerçekten ve gönülden bir sevda.
Ve hangi güzel yüzün hediyesi oldu,
Sevdalının verdiği buse.
Ah İstanbul biliyor musun sen?
Ben hep aradım,
Sokaklarındaki o sevdaların izlerini.
Ve görmek istedim gönlümde,
Sevdalıların bakışlarını,
Ve bulmak istedim bir ömür sevginin tutsaklığını.
Bulamadım desem üzülür müsün İstanbul?
Ben aradım yaşamak istediğim sevdayı.
O koskoca sinende,bulamadım.
Ama;
Gerçekten ve gönülden yaşayana kadar,
Kalbimi beyhude aşklara karşı kapattım.
Bir tek sen bil bu sırrımı,kimseye söyleme.
Çok yoruldum artık,
Gideceğim bu limandan kalkan bir gemi ile,
Uzaklara,çok uzaklara.
Unutacağım her şeyi,unutmak istiyorum çünkü.
Bir martı görürsen bir limanda bir gün,
Belki hatırlarım seni.