Kara kaplı defter günlerim.
Mutsuzluk sızıyor sokaklara,
Yalnızlığı simgeliyor kaldırımlar.
Oysa deniz pırıl pırıl,
‘Hare hare Güneşim’ diyor.
Tekneleri kucaklıyor sessizce,
Salınıyor, cilveleşiyor gönlünce.
Kapkara, baktığım zaman.
Yorgun yüreğim çaresiz.
Kahrediyorum kadere,
Bir yudum daha karanlıktan.
Öfkeyle kabarıyor deniz,
Kıyılara saldırıyor çaresiz.
İçimin karanlığı sabahları kucaklıyor.
Uzaklaşıyor huzur, umut, sevgi.
Daracık sokaklara dalıyor,
Kayboluyor umarsızca.
Gözlerim yine de arıyor.
Kaygılı günlerim geleceğe gebe.
Karamsar duygular sancılı.
Derler ya ‘roman olur hayatım.’
Mutsuzum İstanbul, duy bana acı.
Al beni Marmara, götür taa uzaklara.
Bu hayat artık bana yabancı.
12.30
02.10.2009
Kayıt Tarihi : 13.12.2009 23:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Uzaklaşıyor huzur, umut, sevgi.
Daracık sokaklara dalıyor,
Kayboluyor umarsızca.
Gözlerim yine de arıyor.
Her Adımda uzaklaşırsın sevgiden, huzurdan, umutlarından, yalnızlığa yaklaşırsın milim milim.
Farkında olmazsın çoğu zaman.Deliler gibi koşuşturursun gün boyu,sevginden yıkık hayaller kalmıştır sadece geriye.
Yıllara ,kasırgalara, kaygı ve mutsuzluklara inat,kökleri sağlam çınarlar gibi devrilmeyenlere kucak dolusu saygı ve sevgiler olsun.
TÜM YORUMLAR (4)