İstanbul'a Kızgınım Şiiri - Elif Yaren

Sen istanbulla aramı bozansın!
Söyle şimdi, ben kendimi hangi kente satayım?
İstersen haritaya parmağımızı koyalım,
sen kapat gözlerini,
sakın açma!
Hemen ortadan kaybolayım.
Varlığımdan rahatsız mısın aşkım?
Gelmezsin nasolsa, peki,
ben ardımdan el sallarım..
İnan arkamda kimseyi bırakmadım.
Bilmiyorsun ceketimin cebine sesini sakladım..

Tren hareket ettiği an arkama bakmadan,
dinlerim çıkarıp..
Bilirsin hemen ağlarım.

Ah sen istanbulla küsmeme sebep adamsın!
Gidiyorum ya başka ne yapayım? !
Yüzüne baktım,
gözlerinin birini eksik saydım.
Kimseye söyleme ama ben çaldım, bavuluma sakladım..
Uyumadan önce her geçe, baktıkça sızlayacağım!

Şen bu kente kızdığım sevdasın..
İstedim ki gitmeden ellerini tutayım.
Sonra hatırladim, birini alıp yastık altı yapmıştım.
Arada çıkarıp okşayacağım..
Yoğun istek üzerine kendimi denizsiz bir şehre peydahladım.
Fakat bu şiiri okuyunca anladım:

nereye kaçarsam kaçayım
bir parçan hep bende Adamım!