İstanbul'a Kar Yağıyor Bile Bile

Bu kent semâdan misk amber kokuyor bile bile
Bütün efsûnuyla sefâ akıyor bile bile

Bembeyaz renkler uçuşup lapa lapa düşerken
Seyr eyleyip cemâlime bakıyor bile bile

Heyhât ! Nazlı gönül bana nasihat eyle biraz
Kar tanesi sevdaları döküyor bile bile

Göklerden döne döne en mağrur tenhalarına
Pek memnu iltifâtları çöküyor bile bile

Bu hânı gül belledi ki, gülü yele vermedi
Gülizârdan birçok derdi çekiyor bile bile

Şu sessizliğin sesine saklandığım sihirli
Visâliyle, muradıma sarkıyor bile bile

Mağrur ayaklarım birden çarığını giyiyor
Sanki,semâlardan yere sekiyor bile bile

Günün ortasında böyle bir harabat soğuktan
Bu ten ü canım genzimi yakıyor bile bile

Gaye ; Sükûtu dinlerken tefekkür etmek lâzım
Her bir yanımda ülfeti çakıyor bile bile

Devrâna saldım ben beni kim duyar feryâdımı
Ulvî uçuşmalar zârım söküyor bile bile

Ya Râb,ne bir bülbül sesi var ne de aşiyan var
Pek ıssız vadide lebim şakıyor bile bile

Pervasız notalarda bir hicret mi başladı ne ?
Kar taneleri güfteyi okuyor bile bile

Belki bir fısıltı gibi, âhengli terennümle
Gülnihâl ruhuna huzur dokuyor bile bile