İSTANBUL'A KAR YAĞIYOR
İstanbul'a kar yağıyor,
Beyaz bir geline benzedi tabiat
Tek renk oldu dünya.
İstanbul'a kar yağıyor,
İnsanlar pür- telaş koşuşturmakta,
Bir yerlere yetişmek istercesine.
İstanbul'a kar yağıyor,
Çocuklar okul çıkışında,
Kartopu oynamakta mutlulukla.
İstanbul'a kar yağıyor,
Sevgililer sarmaş -dolaş yürürken,
Sevgilerinin sıcaklığını hissetmekte.
İstanbul'a kar yağıyor,
Bir serçe cam kenarına tünemiş,
Isınmak isrercesine yuva aramakta.
İstanbul'a kar yağıyor,
Buğu içinde camın önünde,
Bir çocuk sessizce ağlamakta.
İstanbul'a kar yağıyor,
Babasının neden gelmediğini
Annesi anlatmakta.
İstanbul'a kar yağıyor
Uçkur sevdası yuvaları dağıtırken,
Masum çocuklar kan ağlamakta.
Hülya Kaya
Hülya KayaKayıt Tarihi : 15.7.2011 11:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hülya Kaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/07/15/istanbul-a-kar-yagiyor-6.jpg)
Pencerede babasını bekleyen ve neden hala gelmediğini annesine soran bir çocuğun olduğu her evde...
Yüreğinize sağlık sayın Hülya Kaya...
TÜM YORUMLAR (1)