İstanbul'a Esirim Şiiri - Ahmet Ağa Güler

Denizden çıkıyor sanki
Martılar kıyı boyunca her baktığımda.
Bir var bir yok vapurlar,
Arkasında o martılar,
Sesleri ah sesleri
İstanbul'a esirim
Ayrılamam, ne olur anla.

Gece olur,
Uzar uzar bütün evleri
Gözükmez minarelerin kara kubbeleri.
Boğazı sarar bir sarı alev
Yanar İstanbul,
Yanan İstanbul'un bütün ışıkları
İstanbul'a esirim
Ayrılamam, ne olur anla.

Göründü mü sokakları,
Çatılarıyla örtülü sokakları
Aşağı yukarı kadın sesleri,
Mutluluktan kıvranan,
Acıdan kavrulan sesleri
Ah...İstanbul kimlerin tasası.
İstanbul'a esirim
Ayrılamam, ne olur anla.

Yolları döner,döner döner
Boğazı geçen gemilerle,
Ya da boğazdan ötede.
Neden köprüleri var İstanbul'un,
Ah...İstanbul iki parça...
İstanbul'a esirim
Ayrılamam, ne olur anla.

İstanbul'a esirim,
Ayrılamam,ne olur anla..
Anlada yanıma gel,
Tutayım elimden,
Sarılırsam boynuna
Tut beni...Tutki...
Seni de sarılmış sayayım kendime,
Ağlarsam susturma,
Susturmaki...
Sevdiğini bileyim...