İstanbul'a Davetiye

hey gidi istanbul nerelerdesin
ayrılığının gerçeğinde geçen yıllarda
senin olmayan yollarda yolcun olsam da
bak her gün gözlerime çöküyor sisin

hey gidi istanbul nerelerdesin
bıraktığım gibi misin hala nazenin çıtıpıtı
yine tekerleme tekerletir misin çocuklara
benim için oo piti piiti
yada gelsem ayacıklarım için
taş kaldırımlarını yumuşatır mısın
kızkulesi'nin ballı dudaklarında
felekten bir gece yaşatır mısın
hepsini yaparsın biliyorum
çünkü gönlünden geçerken
gönlümden geçer gibi duyulur bana sesin

hey gidi istanbul nerelerdesin
hala kaçak yollardan
suriçi'ne bir kaç çivi çakar mısın
gül tabututdur diye seni asırlardır taşıyan
ulvi minarelere sarmalanıp
kandil geceleri arşa doğru çıkar mısın
bizi burukça gülümsettiği gibi yosun mu kokar
yalılar üzerine döktüğün gecekondu sosun

hey gidi istanbul nerelerdesin
bağlanıp kaldın mı yoksa boğaza
yedi tepeden bir türlü aşamadın mı
yalvarırım söyle -bir gün olsun-
beni yaşamadın mı
yaşamadınsa nedir bu bana doğru
süzüm
süzüm
süzülen
mersiyen yasın

hey gidi istanbul nerelerdesin
yeter artık bana gel de
istersen cihanın tüm kentleri senin köyün olsun
bak yalvarıyorum istanbulum
gülüm gülzarım bağım bostanım
yüreğimin şehri şehir yüzlü destanım
ister köprünü üçle beşle
istersen on tünele başla
ama illa ki gel artık
yoksa ha öldüm ha ölecem haberin olsun
hey canım istanbul gel
bırak Allah aşkına
millet nederse desin

(11.04.2006-Bursa)