Dört mevsim, on iki ay; yağmur, kar, güneş, rüzgâr...
Hangi şehre yakışır -bilmem- İstanbul kadar?
Kışında ölüm fikri, yazında bitmez huzur,
Güzünde hicranların acı sesi duyulur.
Varlığından utanır onda her türlü sanat;
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.