O çizgideki yalancı uçurum
Gözlerine benziyordu
O gece ağlayan çocuğun
Ve başağrısı dolaşıyordu sokaklarda
Sokak lambalarının altında
Yüzlerce araba dönüyordu,
İki kız, insanlık dışı
Sözcüklerle yürüyordu, susarak
Kahkahalar yalancı, yapmacık kalıyordu
Sanal benliklerin kıyısında
Deniz yok,
İstanbul yok, sen yoksun
Yosun kokuları arasında
Eksik olan bir sen değilsin ki
Yokluklar sarmış dört yanımızı
İnsanlar gibi
Söyleyecek bir şeyler arıyorum
Suskunluğa adanmış İstanbul’a
Kaldırımlardaki sen
Ve benliğimdeki kahkahanın
Resminden başka.
Kayıt Tarihi : 23.6.2006 18:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!