İstanbul'a baksam ne olur Şiiri - Miray Ay

Bir esinti dokuntu yüzüme
Tanıdık desem, çıkaramadım

Öyle uzak kalmış ki tenim nefesine
Ürperdim
Sesini bile tanıyamadım

Sanki martılar başka şarkı söyler olmuş
Kimse gemiden simit atmıyormuş

Kızkulesi küsmüş
karanlığa bürünmüş
Galata hasret
Ona da çökmüş sanki bir kasvet

Laleler güneşe uzanamamış
Boyunları bükük kalmış

Hülasa pirim İstanbul'a baksam ne olur
İstanbul beni sarmamış
Hayran olduğum şehri betona gömmüşler
O eski halinden eser kalmamış