İstanbul'a Şiiri - Zeynep Albayrak

Şimdi, kimi yer Emirgan,
Kimi yer Çırağan,
Kaldırım taşları var bastığım,
Ayağıma takılan Beşiktaş'tan,
Tanıdık bir yer görmek istiyor gözler,
İçimde eskimiş mekanlardan.

Ayrıldık mı İstanbul?
Düştük mü zamanın tuzağına?
Koyduk mu düşleri imkansızın uzağına?
Birlikte o kadar sular geçtikten sonra,
Yalnızlığına göç etmişim, tabi başka kaldırımlara da

Eskirken mavi bir İstanbul duvarda
Kara bir hüzün akar
Gecelerin ırmaklarında
Yaşanılıp farkedilmemiş anlara
Değeri bilinmemiş zamanlara dair
Kara bir hüzün

Bir tarih birikir içimde artık.
Sana,
Yaşanmışlığa,
Adanmışlığa,
Ve birlikte sevdaya tutulduğumuz
Yüreklere dair bir tarih.