İstanbul! Şiiri - Mutlu Tahir

İstanbul karasevdam.
Sevgisi kadar nefretidir.
Beni içinde ve uzağında barındıran.
Bir başkadır İstanbul’da yaşam.
Anadolu’mdan.
Anadolu, İstanbulda kokar buram buram.
Kendine benzetir sevdaları.
Gelmez bir araya iki yakası.
Boğazında ki pırlantalar.
Gerdanlıklar yetmez kahrolası…
Obursun, oburlaştıkça.
Parçasıyım, parçam.
Paramparça.
Ne beraberlik, ne ayrılık.
Ne karanlık ne aydınlık.
Mavisi yeşile doymamış sevgililer gibisin.
Kırmızının beyaza aşkı gibi.
Örnek alsan ay yıldızı.
İhanetsiz, kırmızıda beyaz barınıyor.
Âşıksın sen İstanbul.
Karşı karşıya
Karşındakine.
Seni sevenlere.
Bir dur de ne olur.
Koynunda barındırdığın ihanetlere…

11.04.2008
Tahir MUTLU