Fırtınalar kopuyor beynimde
Senle huzur bulur yüreğim
Çözülmemiş sırlarla dolu mekansın sen…
Seninle nefes alır,senle çarpıyor yüreğim ey İstanbul
Kimine aşk, kimine azap diyarı
Anlatabilmek o güzelliklerini…
Kimini ürkütür zifiri karanlıkta çakalların sesi
Kimine huzur verir minarelerde yükselen ezan sesi
Anlayabilmek seni ey İstanbul…!
Çözülmediyse bu güne kadar yüreğindeki sırlar
O zaman; yazılmamıştır namına huzur dolu,aşk dolu,özgürlük dolu destanlar.
Kayıt Tarihi : 10.9.2007 09:04:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Seyfettin Avci](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/09/10/istanbul-919.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!