İstanbul her şeyimi aldın benden
Sana ilk geldiğimde öyle mutluydum ki sanki her şey güzel olacak sen ban hain yüzünü hiç göstermeyecek ve geldiğim gibi saf kalacaktım
Kara bulutlarını yavaş, yavaş üstüme örttün hep bir şeyler verir gibi gözüküp çok şey aldın
Yinede kopamadım senden sana olan kinimiydi yoksa seni inanılmaz bir şekilde sevişimiydi kalışımın sebebi buna ne senin neden benim bir cevabın var biliyorum sevdiğim kadar nefrette ediyorum beklide sana inat senin topraklarında ölmeyi düşünüyorum cansız bedenimi sende saklayıp sana kendimi sürekli hatırlatmak istiyorum
Her gün beni kaçırmak için uğraşsan da türlü, türlü oyunlara başvursan da yenilmeyeceğim sana ben zaten senden yana ölmeyi kabullenmişim daha ne yapabilirsin ki bana sadece hüzünlerim olur kaybettiklerim aşklarım arkadaşlarım
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta