İstanbul Şiiri - Mustafa İleri

Severdim çocuklugunda İstanbulu
Bayılırdım gençliğimde istanbul'a
Çünkü bizim köyden çok büyüktü
Cazibeli ğelin gibi geliyordu bana istanbul
Çekiyordu beni içine adeta gel dercesine
Sokakalar,caddeler güzel,insanlar kalabalık
Eğlence,cümbüş,gezme vardı
Dedim ya bizim köyde olmayan
Çok şeyler vardı istanbul da

Denizi,eğlencesi,kızları,dükkanları çoktu
Çok hoşuma gidiyordu
Rüya alemindeymiş gibi oluyordum bazen
Sanki içine yudumluyordu beni
Sanki içime yudumlatıyordu kendini
Güzellikler karşısında başım dönerdi
Gece gündüz gezmek çok hoşuma gidiyordu
Eğlence yerlerine para dayanmaz yerdi
Bizim köyün dügünlerinden çok farklı
Bizim köyün geceleriden çok farklı idi
Toyluğum,saflıgım üzerimde ya
Ağzım açık kalırdı,bazı manzaralar karşısında
Seyrederken istanbulun güzelligini
Anlatacaktım köyde bunları bir bir
Herkes bana istanbulu görmüş diyecekti.

Alem di dedimya sokakları,kaldırımları
Büyük,büyük arabalar,caddeler
Süsülü,püslü bayanlar köşe bucak kaplamış
Kocaman,kocaman apartmanlar,bakkallar
Bizim köyün evlerine hiç benzemiyordu
Suyun üstündeki vapurlar,uzunuzun ıslık çalıyor
Hiç zurna sesine benzeyen yanı yok
Küçük ekmek teknesine benzeyen
Kayık denen şeyleri tanıdım
İçindeki adımları dalgalardan devrilecek,
Düşücek,boğulacaklar sanırdım
Onlara hoşlanarak bakardım
Çünkü bizim köyde bunlar yoktu

Bazen düşünürdüm,bunların tarlaları nerede diye
Hayvanları,sıgırları,oğlakları,danaları hani diye
Beton binalar arasında ot yok ki,bunlar olsun
Kendi kendime düşünürdüm.

Çok şeyleri vardı İstanbulun alımlı calımlı
Gizemli sırları,tarihi,ticareti,imalat haneleri
Her tarafı işti,her tarafı para
Bunlar kemiriyor benligimi
Kendimi istanbulsuz hissedemiyorum.

15.05.2003 İstanbul