İstanbul Şiiri - Emrullah Çelik

Şubat yine o Şubat
Şubat hep aynı Şubat
Soğuk buz ve kar
Ah İstanbul
Sisler kuşatmış mıdır
Yedi tepeli şehrini
Beyazıt kar altında mıdır yine
İstanbul
Gelinliklerini giyinmiş midir sokakların
Köprülerinde katarlar
İstanbul
Sevdamı alırmısın yine
Sevdamı saklar mı sokakların
İstanbul
Karabasan rüyalarlamı doludur sokakların
Asi oğullar için
Bekleşir mi analar
Pazar günleri bir okul bahçesinde
Ha sahi
İstanbul
Dedemin dediği gibi taşın toprağın altın mıydı senin
Yoksa sevdamın dediği gibi tapılacak şehir mi
Ne melül bir şehirsin sen
İstanbul
Taksim yine dolumudur
Mitinglerle
Sevdalıların
El ele dolaşır mı kadıköyde
Kestane kavrulur mu parklarında
Sultam Ahmet te kitapçıların
Tezgah açmış mıdır
İstanbul
Barikatlar kurulmuşumudur şehrin dört bir yanına
Her cadde başında bir sevda türküsü
Her sokak başında ayrılığın dolambaçlı hüznü
Hainsin İstanbul hain
Yedi tepeli bir kentin
Betonarme sokaklarına
Gömmüşsün sevdaları
Al işte İstanbul
Sevdalarımı bıraktım sana
Hayallerimi bıraktım
Geçmişimi bıraktım
Günahlarımın vebalini senin üstüne yazdım
Namludaki tek kurşunla
Seni ta kalbinden vura bildim mi
İstanbul
Söylesene
Seni öldüre bildim mi
İstanbul...