Anından öptüm,çünkü senin bağrında kopuyorum
Sana sarılıp hoşcakal demek için işte karşındayım
Ellerimi sarıyorum boynuna
Öpüyorum derin derin yanaklarından
Bir daha seni görememenin acısını da yanıma alarak
Senin bağrında kopuyorum
Duyguların ağlıyor galiba
Gidişimi hissetirme fazla onlara
Her zamanki gibi
Puslu duyguların arkasından gidiyorum
Yalnız kalmayacaksın korkma
Her mevsim bir mektup atacağım
Alnına kondurduğum o son buse sana
Beni hatırlatıp
Senin yalnız kalmamana yetecektir, elveda!
Kayıt Tarihi : 18.3.2007 11:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fatma Saylak](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/03/18/istanbul-860.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)