Istanbul Şiiri - Akif Tütüncü

Gidiyorum istanbul, yüreğimi sana bırakıp
kırıklıklarımı alıyorum yanıma bir.
Rüzgar gibi esiyorum,doğduğum yerlere doğru,
Onu sana bırakıyorum,yüreğimle birlikte.
Nasılda bir bütün olmuştuk,
sen,ben ve o,birde hayallerim.
Ana gibi sıcak,baba gibi kocamandın benim için.
Sen toprak, o tohum oldu yüreğimde
gizli gizli sevdalandım,büyüdünüz ikinizde içimde.
Her sokağın,her köşe başın sırdaşım oldu
Nasılda kapatırdın karanlığınla, akıttığım gözyaşlarımı
İnsanın sevdiğinin olduğu yer,her yer olur derler ya
Sende benim için her yer oldun

Akif Tütüncü