Ruhumun buram buram kaynadığı,
Masum çocuklar gibi oynadığı
Neslinden beri benimdir İstanbul…
Kederlerin ölümsüzlük arzusu
Ufkumda derin, Yusuf’un kuyusu.
Faslından beri benimdir İstanbul…
Bazılarının bulduğu çerçeve,
Sathında anlamadıkları gece.
Aslından beri benimdir İstanbul…
Düşünmek gibi korkunç ve sürekli
Aldanmak gibi aslında gerekli.
Anlamasan da senindir İstanbul…
Çelişkilerin tıkanıp kaldığı,
Eyvahların her dem nefes aldığı
İnlemesen de senindir İstanbul…
İstanbul girift bir şiir gibidir.
Kendisini yazan şair gibidir.
Dinlemesen de senindir İstanbul…
Bu dünyadan, sahip oldum sanırsın
Belki de ta ötelerden tanırsın.
Ben sende, sen de İstanbul’da sırsın
Ne senin, ne de benimdir İstanbul…
(2016 - Ankara)
Anıl ÖzdemirKayıt Tarihi : 5.12.2016 23:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!