Bütün ışıklar susturuldu
küçük yürekleri karanlıga gömdüler
ve acıları,sevinçlere benzettiler...
Sessizce kendisini dinliyordu İstanbul
belki de kendinin o yadınlık yüzü
bri daha var olmayacak gibiydi bu günlerde...
Kollarında o kadar agır yük vardı ki
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta