İSTANBUL
Ey! Sevdamın şehri İstanbul,
Ne yaptın insanlara hepsi mağrur,
Aşk, sevgiyi yok ara bul,
İnsanların tek derdi para ve pul
Dışarıdan görünüşün, muhteşem,
Yinede sende yaşamak istemem,
Çekip gidiyorum şimdi ilinden,
Zor artık bir daha sana dönmem..
Göründüğün gibi güzel değilsin,
Sevgiyi yok edip insanlığı bitirmişsin,
Ben istemem, cefanı başkaları çeksin,
Gerçek değil, çok sahtesin….
Sevdaların yalancı bahar,
Erguvan ağaçları gibi zamanı dar,
kendi kendime ederim ahu zar,
Sana sevdam nefretim kadar…
Kayıt Tarihi : 16.10.2006 11:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!