İstanbul Şiiri - Burak Ballı

Ne zaman yalnız kalsam
Bir dostun sıcaklığını
Senin büyülü gizeminde buldum İstanbul

Senin gibi bir dost, gönülde huzur
Senin gibi bir dost, gözlerde ışık
Yürekte sevgi yetiştiren ve yaşatan
İnsan olmayı hatırlatan
Güzellikler içinde gizemini koruyan
Güzel İstanbul, merhaba

Sana geldiğim ilk gün
İçimde hüzünler dağılıverdi
Kimi zaman sessizliğe bürünür
Kimi zaman senin sokaklarında yürür
Kimi zaman ağlayıp, kimi zaman güldüğüm

Sana ait şarkıları
Dinleyemedim, söyleyemedim
Sana ait sultanları, padişahları göremedim
Sahibi sensin, diyemedim

Sana ait onca aşktan sonra
Kendi aşkıma sahip olamadım
Sarılamadım
Benden kalan
Senden giden günleri
Bulamadım, bilemedim

Oysa nerede doğduğumun ne önemi var
Kaderim seninle
Ruhunu bedenime sar
Seni anlamam yeter
Beni anlıyor musun yâr
Kaderim seninle, ruhunu bedenime sar

Tarih seni yaşanılanlarla anlattı
Şimdi ben, seni sana anlatıyorum
Benden kalan
Senden giden günlerin hesabına
Artık senin de bir sahibin var
Güzel İstanbul, merhaba

Sessiz Bekleyiş