İstanbuL Şiiri - İsmail Eşenli

HEP YAZDILAR ÇİZDİLER TARİHİN BİR YERİNDEN,
HİKAYE ANLATTILAR GAİPTEN VE DERİNDEN,
KİMİ DİNLEDİ SENİ GÖZLERİNİ KAPATIP,
KİMİSİ SEYRE DALDI TEPELERİNE ÇIKIP.
NE SEVDALAR YAŞANDI, SEN NE AŞKLAR BÜYÜTTÜN,
KİMİNİ YÜCELTTİN GÖĞE, KİMİNİDE ÇÜRÜTTÜN.
TOPRAK OLDU BİR ÇOĞU SENİ ANLATANLARDAN,
BİLİYORUM BİRGÜN BENDE OLACAĞIM ONLARDAN …
BENDE BİR ZAMAN EVVEL SANA UĞRADIM,
KARMAŞIK YOLLARINDAN BİR TUR DOLANDIM,
SIĞDIRAMADIM SENİ BİRKAÇ KISACIK GÜNE,
HAYRAN KALDIM ŞAŞIRDIM BENDE BÜYÜKLÜĞÜNE.
İSİMLERİNİ EZBERE BİLMEDİĞİM SEMTLERİN,
GİDİPTE BİR ÇOĞUNU GÖRMEDİĞİM SEMTLERİN,
NELER SAKLADILAR BENDEN, NELER NELER BİLEMEM,
BELKİ BİR DAHA GELİRİM, BELKİDE HİÇ GÖREMEM.
ŞAİRLİK VARYA SER’DE HASRETİN BURAM BURAM,
BENDE YAZMAZSAM SANA, ŞAİRLİK OLUR HARAM.

BİR YANIN GÜNEŞLİYKEN BİR YANIN KAR YA,
KAPI KOMŞUNDUR İZMİT, YANIBAŞI SAKARYA,
BOĞAZINDA GEMİLER BİR İLERİ BİR GERİ,
KİMSE TANIMAZ BİLMEZ GELİPTE GEÇENLERİ.
KARACA AHMET, YAŞAYANA İBRET TABLOSU,
GERİDE KALACAK OLAN YALNIZCA HAVA VE SU.
YALILAR DİZİLMİŞ BOY BOY AHENKLİ,
HER BİRİ BAŞKA GÜZEL HER BİRİ RENKLİ.
DENİZİN ORTASINDA KIZ KULESİ DURUYUR,
HİKAYESİ İNSANI ACILARA BOĞUYOR.
KUZUNUN KURDU KAPTIĞI YERSİN,
HERGÜN MİLYONLARA EKMEK VERİRSİN.
VATAN İÇİNDE VATAN ÖZ YURDUMDA GURBETSİN,
HER İLDEN İNSANLARIN YAŞADIĞI DEVLETSİN.
KIYAMETE KADAR GİDER SENDE BU ŞEKİL,
ŞİMDİ ŞAHLAN VE DOĞRUL AYAĞA DİKİL.
HAYDİ BAK SIRA SENDE, SENDE ARA BENİ BUL,
SATIRLAR YETMEZ SANA canım İSTANBUL……..