İstanbul Şiiri - Ergür Altan

İstanbul
Ah benim hatıraları sihirli şehrim
Kah inceden esen bir meltemdir duruşun
Kah haramiler gibi hoyrattır bakışın
Beyefendi sokaklarından da geçerim coşkuyla
Garip,mahzun meyhanelerini de severim
Yarimin gülüşünde masmavi bir martısın İstanbul
Gözlerimin dostusun

İstanbul
Ah benim gurbetteyken daha yanık sevilesi şehrim
Kah kuytulukta kırık bir şarap şişesi
Kah bir yakamozsun aşıkların düşünde
Hanım hanımcık yalılarına da sevdalıyım
İşveli,yosma mahallerine de
Boğaza karşı bir bardak demli çaysın İstanbul
Ruhumun kardeşisin

İstanbul
Ah benim hüzünleri ışıltılı şehrim
Kah anne şefkatidir sesin
Kah hınzır bir çocuktur gülüşün
Cıvıl cıvıl parklarına, bahçelerine de kurulurum sevinçle
Gün görmüş,bilge meydanlarında da salınırım
Bir çingene kızın elindeki nergis çiçeğisin İstanbul
Sözümün duruluğusun

İstanbul
Ah benim tez canlı,düzen bilmez şehrim
Kah saklanırım içinde günler geceler boyu
Kah sarıp sarmalarım seni kendi içimde
Nazende saraylarına da siner tenimin kokusu
Yoksul,kimsesiz viranelerine de
Eski zamanlardan süzülen yorgun bir ayrılık şarkısısın İstanbul
Ömrümün güzelliğisin