İstanbul Şiiri - Abdurrahman Aslangöz

Küf kokuyormuş limanların
Işıksız sokaklarının yanında
Eğlenen ve kendinden geçen umursamazların
Bir kere tanıştık seninle
Ve o gün gibi düşümdesin,kalbimde

Boğazdan geçerken yalanım yok
heyacanlandım
Masmavi gözlere benziyor denizin
Saklamak istesemde gözlerimi
İçimi okuyorsun çekiniyorum
Yüzüme bakıp dalgalarınla gülüyorsun

Kime yaklaşsan korkak senin insanın
Soru sormaya kalksan kaçan kaçana
Bir telaş bin sorun seninle yaşamak
Haşarı ve vazgeçilmez kız gibisin
Seninle yaşayan ne gidebiliyor nede gülüyor
Herkesi hayali tek şehirsin

Yüzyıllarca tüm milletlerin hayali sen idin
Uğrunda çok idi ölenin
Adı peygamber dilinde söylenen sendin
Mehmet sultan'ın FATİH olduğu
O güzel topraklar senin eserin

Kalmamışta olsa SADRİ ALIŞIK selamları
Kalmasada beyoğlu efendileri
Çok yalancı çıkartsanda şimdi
Senin için çevrilen filmleri
Herkesin sevdiği ve hayalini kurduğu
Tek şehir sensin İSTANBUL