İstanbul Şiiri - Enver Ay

ey istanbul, ışıklar şehri
ıslak kaldırımlarıyla yoksul babası
istanbul; karanlıklar ülkesi
bataklıklarıyla genç kızların korkusu
söyle; ne ettin sevdiğimi
hangi caddene gizledin masum gülüşlerini?
her sahilinde hayalini kurduğum
her caddesinde düşlerimi aradığım
her bankına tırnaklarımla ismini kazıdığım
her köşe başında bekçiliğini yaptığım
sevdiğimin yuvası, istanbul
istanbul'um benim
söyle hadi, ne yaptın düşlerimi
umutlarımı nerene gömdün?
dalgalarında en güzel nameleri dinlediğim
aşıklar ülkesi
en güzel tepesinden
dünyanın en güzel renklerini izlediğim
ışıklar kenti
karanlık gecelerimde dert ortağım
acılar kraliçesi
söyle hadi, ne yaptın düşlerimi?
umutlarımı nerene gömdün?
nerene gömdün beni