İstanbul Şiiri - Yunus Emre Yurttutan

sana bir şeyler demek geldide içimden
dilim döndüğünce diyeceğim bu yüzden

selam olsun sana diyar-ı güzin selam
duysam hoş sesini desen aleykümselam

yatarlar toğrağında o kadar ehlullah
ne güzel yaratmış seni Cenab-ı Allah

ismini söyleyip akar yüzlerce nehir
Peygamber'in bile hayran olduğu şehir

ak kısrak gibisin ülkemin gülizarı
mert erkek gibisin Fatih'in yadigarı

gamlıydın gamlı Bizans'ın elinde iken
kırmızı gül olsan ben de üstünde diken

bizlere armağan oldun bizlere servet
yollarında dolaşmak ne büyük saadet

gece ile gündüz birbiriyle kavgalı
seni paylaşamıyorlarmış ne yapmalı?

yağmurlar sana düşme sevdasıyla yağar
karlar erirken üstünde inleyip ağlar

gözgöze gelmek gibisin sevdiğim ile
nedir buruk sessizliğin,efkarın niye?

bu kırılgan halinin bir sebebi mi var?
Beyoğlu yangın yeri,tozduman Üsküdar

ufukta yazılı değil canım ahvalin
ölürüm,eğer ilacın ölmemse senin

intizar eder misin biz günahkarlara?
toprağında esrar,fuhuş ve kirli para

işlenen çirkinlikler büktü mü belini?
olsa idi hürmetle öperdim elini

sana tutkumdan yazdım bir kaç satır şiir
büsbütün heybetinle rüyalarıma gir

ruhumu terkeder bütün matem ve keder
bana bir göz kırpsan yedi tepeli dilber

sanki dalgalanan bayrağımdaki alsın
hoşçakal sana,adın hep İstanbul kalsın